Badirudi denporak aurrera egin ahala gizartea gero eta gutxiago ulertzen dudala, gizarteak gero eta gutxiago ulertzen nauela ni. Antsietatea eta nikotina hegoetan itsatsita. Askatzeko aukera. kalada bat. beste bat. Bakea..
"Los lobos tienen hambre empiezan a lamer bebiendo y desangrándose matándose a si mismos sin querer Así funciona el hombre con sus adicciones Es el mecanismo de autodestrucción que no tiene principio y final Deshumanizados por los que mueven los hilos de los títeres. Todavía tenia esperanzas en ti en la primavera y en vernos reír Dio su presente al pasado para dejarnos un futuro aquí."
Kaixo aspaldiko partez idatzi barik oukin dotazen ideia danari.
Ezin ixeot uholde honetatik urten, kaosak harrapatu nau eta bere baitan biraka artiu naiz, infernuan dantzan. Ematen du idatzi nuen azkenengotik denari buelta eman diodala, barruak usteltzen zizkidan guztiak alde batera utzi eta bide berriei ekin diotela, baina ez nago zihur hau horrela den, ondo nago?
Alde batetik pertsona aktiboagoa bihurtu naz, depresinuek alde batera itxitte poztasunen bidetik nabil oinhutsik libre, baina bidien itxi dotazenen memoriak barrutik jaten nau..."no se si sere capaz de no decepcionar.." Adikzioak ondo mantentzen ikasi dodala uste dut, ez dozte bizitzan afektetan eta alde horrtatik be gauza onak lortu dodazela uste dot.."los lobos tienen hambre, empiezan a lamer, bebiendo y desangrandose matandose a si mismosm sin querer, asi funciona el hombre, con sus adicciones ese mecanismo de autodestruccion que no tiene ni principio ni final, deshumanizado por los que mueven los hilos de los titeres....todavia tenia esperanzas en ti..
Baina etorkizunari begiratzean datoz nire min guztiak, eta bihar zer? "las paginas que escribire son vasos vacios.."Biharko egunean non egongo naiz, norekin nor izango naiz? Egixe esan ez dekot idearik,ez dakit ondo nagoen nagoen moduan edo buelta eman eta beste bide bateri ekin behar diodan..Galduta, galduta ahal nago?
Aldaketa behar nuen eta aldaketa izan dot, baina orain ere ez nago gustora, ez nago ondo berriro ere, agian hiri hau izango da, rutina puta, egun denen antzekotasun iguingarria edota dena planifikatuta izan beharra...guzti honek sutan jartzen nau ezin dut jasan.. tengo asumido el hecho de pertenecer a un rebaño..dile al capitan que renuncio a ser su guia, yo si quero tener una musa que me escriba, o escribirle yo a ella, a traves de esta botella..
Uda beharra igartzen dut, askatasuna sentitzeko garaia, bizirik sentitzeko garaia.."esa sensacion de no haber perdido el tren.."
"Ander Arruti Suarez. Arruti. Arru. 1980an Eibarren jaioa. Kraskatutako biografia dut, arrakalatuta eta pitzaduraz betea. Behin 24 urte iraun zidan bizitza oparoa bizi izan nuen. Zori ona. Baikortasuna. Arrakasta. Hedonismoa. Lehen agerraldi psikotikoa izan nuen arte. Hor amaitu zen nire lehen bizitza. Hor hasi zen nire HUTSARTEA... Ospitaleratzeak. Depresioa. Desintoxikazio zentroak. Umetzea. Lagun berriak. Normaltasun antzekoa. Berriz gainbehera. Nahasmen eskizoafektiboa. Psikiatrikoa. Debekuak. Bortxa. Askatasuna. Kemena. Itxaropena. Orain nora ezean doan hautsitako bizitza da nirea. Eta ez naiz bakarra."
Harrigarria egin zait liburu honek sortu didan adikzioa. Iraurtzearekin batera gehiagoren behar irrazionala sortu zait barnean. Literatura nire bizitzaren ispilu bilakatu da eta ni neu sentitu naiz protagonista, nahiz eta nire bizitza hain gordina ez izan, Antzekotasunek lotu naute, beharrizana sortuz. Ni neu ere hauts haietatik birsortzen dabilen bat naizelako, nintzena ahaztuta orainean nire lekua bilatzen saiatzen.
Barnean dudan korapilo honen aurka zerbait egin beharra daukat, ez dit libre bizitzen uzten, urteak eta urteak dira kateatuta naukala eta zerbait egin beharra dagoela ohartu naiz. Idazteak lagunduko didalakoan sortu dut hau. Katarsia arintzeko sendagaia. Pozoia. Askatasuna.
"Bizirik bizitzarik gabehilik hil gabe zer gertatzen zaio zure buruari, non dago zure ametsa, zein dago zurekin. BALDIN BADA -HILIK-
